تبیین و تدوین چهارچوب جداره های شهری با تکیه بر مولفه های معماری ایرانی- اسلامی (مورد مطالعاتی: خیابان پیوندی ساری)

در ایران به دلیل تقابلی که در دهه های اخیر بین سنت های ایرانی، فرهنگ اسلامی و مدرنیته شدن پدید آمد همواره این پرسش مطرح بوده است که جایگاه فرهنگ بومی و ارزش های دینی ما کجاست ومعماری و شهرسازی که مصداق بارز تجلی این ارزش ها هستند چگونه باید عمل کنند؟ در این بین نقش نماهای شهری به عنوان بخشی از منظر شهری که منتقل کننده مفاهیم فرهنگی و تحکیم هویت شهری می باشند و نیز تزئینات اسلامی که در گذشته جزئی جدایی ناپذیر ازکالبد شهر و معماری بوده است، بسیار حائز اهمیت است. این جستار بر آن است تا با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، بر اساس مطالعات میدانی به صورت مشاهده مستقیم و حضور نگارنده در خیابان پیوندی ساری و مبتنی بر مطالعات اسنادی و مرور متون و منابع تاریخی وتجارب و تحلیل آن ها، به بررسی جایگاه تزئینات اسلامی در نماهای شهری با استفاده از روش طیف لیکرت بپردازد و نقش آنها را در تقویت هویت ایرانی- اسلامی مورد مداقه قرار دهد. از ارزیابی مطالعه حاصله نتیجه می شود ساختمان های قدیمی تر بیشتر با موازین و اصول ایرانی اسلامی طراحی شده اند تا ساختمان های جدیدتر که نشان از الگو برداری های طراحان ومعماران ایرانی از الگوهای معماری غربی است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی اسلامی ، خیابان پیوندی ، معماری غربی