اثر فضای شهری بر سلامت روانی- اجتماعی کودکان و نوجوانان شهر اصفهان

شرایط نامناسب فضاهای عمومی شهری در ابعاد جسمی و روانی کودکان و نوجوانان تاثیر گذار می باشد. عدم امنیت شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از عوامل مزمن شهری و محیطی هستند. طراحی فضاهای عمومی باز و محلات شهری متناسب با آسایش و سلامت روانی و فیزیکی شهروندان یکی از اهداف طراحی شهری پایدار به شمار می رود که در سال های اخیر به ویژه در کشورهای توسعه یافته گسترش زیادی داشته و ارائه راهنماها و معیارهای طراحی برای آسایش روانی و شادکامی، سلامت و ایمنی شهروندان از نتایج چنین رویکردی بوده است. هدف از این تحقیق بررسی نقش فضاهای عمومی شهری بر سلامت روانی کودکان و نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. ابزار پژوهش حاضرپرسشنامه ۲۸ سوالی سلامت کودک بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ۲۳ spss و مدل معادلات ساختاری(AMOS) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد فضاهای شهری بر سلامت روانی – اجتماعی کودکان تاثیر دارد. ارتباط فضاهای شهری با محدودیت های اجتماعی، رفتاری و عاطفی ۴۸/۰-، ارتباط فضاهای شهری و عزت نفس۷۱/۰، ارتباط فضاهای شهری و سلامت روان۶۳/۰ و ارتباط فضاهای شهری و مشکلات با خانواده۵۴/۰- می باشد.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، سلامت روان ، سلامت اجتماعی ، کودکان و نوجوانان