تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی SFRP۵ و ترکیب بدن زنان مبتلا به دیابت نوع دو

بافت چربی در افراد چاق و دیابت نوع دو سبب افزایش مارکرهای پیش التهابی و کاهش مارکرهای ضدالتهابی می شود در حالی که تمرین ورزشی سبب معکوس شدن این فرایندها می شود. SFRP۵ مهارکننده مسیر سیگنالینگ Wnt، یک آدیپوکین جدید با ویژگی های ضدالتهابی و افزایش حساسیت به انسولین است که بیان آن در مدل های چاق و دیابت نوع دو کاهش می یابد. بنابراین، سوال وهدف از این تحقیق این بود که آیا هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی SRFP۵ و ترکیب بدن زنان مبتلا به دیابت نوع دو تاثیر دارد؟ ۱۶ زن دیابتی نوع دو با میانگین سنی ۵۰/۸۱±۴/۹۶ وزن ۷۶/۱۸±۵/۱۵ و شاخص توده بدنی ۴/۵۱±۲۹/۳۰ ، به طور تصادفی به دو گروه نه نفری تمرین هوازی و هفت نفری کنترل تقسیم شدند. برنامه هشت هفته ای تمرین هوازی فزاینده عبارت بود از: سه جلسه در هفته دویدن روی تردمیل، به مدت ۳۰-۴۵ دقیقه با شدت ۵۵%-۷۵ ضربان قلب هدف، شاخص DFRP۵ و ترکیب بدن ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت پس از برنامه تمرینی اندازه گیری شدند، در حالی که هشت هفته تمرین هوازی اثر معناداری بر شاخص های وزن P=۰/۰۱ و BMI و P=۰/۰۱ و درصد چربی بدن P=۰/۰۵ داشت، اثر معناداری بر سطوح سرمی SFRP۵ و P=۰/۶۹ نداشت. در مجموع، بااین که هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی SFRP۵ اثر قابل توجهی نداشت، اما به نظر می رسد از طریق بهبود شاخص های آنتروپومتریکی و پروفایل چربی و همچنین جلوگیری از کاهش سطوح DRP۵ در کنترل شرایط متابولیکی بیماران دیابت نوع دو موثر باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع دو ، SFRP۵ ، ترکیب بدن ، تمرین هوازی