ارزیابی اثرهای آبیاری بلندمدت با پساب شهری بر توزیع مکانی پارامترهای شوری و سدیمی

در این مطالعه، اثرهای استفاده بلندمدت از پساب شهری (دوره بیش از ۴۰ سال) روی محتوای نمک خاک و پارامترهای مرتبط با آن در اراضی جنوب تهران ارزیابی شده است. برای این تحلیل، روش های مختلف کریجینگ آزموده شد که مطابق با شاخص های مدل برتر، در نهایت برای پارامترهای pH، Clay، Na+، Mg۲+ و SAR مدل کریجینگ معمولی (OK)، برای پارامترهای EC و Cl- مدل کریجینگ لوگ نرمال (Log-normal K) و برای پارامتر Ca۲+ مدل کریجینگ انفصالی (DK) انتخاب گردید. در این مطالعه، متغیرهای Na+، Cl- و SAR با بیشترین نسبت اثر قطعه ای به آستانه، بیش از سایر پارامترها تاثیرپذیری از عوامل برونی (آبیاری بلندمدت با پساب شهری) را نشان دادند. همچنین با وجود استفاده از پساب های شهری، EC خاک ها کمتر (تا نصف) از حد بحرانی بود که می توان آن را به حجم زیاد و دسترسی دائمی به این آب ها نسبت داد که جزء آب شویی را به خوبی پوشش داده است؛ لیکن پارامترهای Na+و SAR حدود بیش از حد بحرانی داشتند که نیازمند اقدام مدیریتی نظیر استفاده از گچ است. بافت سنگین منطقه، عاملی تقویت کننده در سدیمی شدن اراضی است که به علت درصد رس بیشتر از ۲۵ درصد برای کل اراضی، پدیده سدیمی شدن، کل منطقه مورد مطالعه را تهدید می کند.

کلیدواژه ها:

اثر قطعه ای به آستانه ، بافت سنگین ، عوامل برونی ، کریجینگ معمولی و انفصالی