بررسی رشد و محصول گندم تحت سطوح مختلف بیوچار و کم آبیاری در شرایط گلخانه ای

با توجه به میزان گندم تولیدی در استان فارس و همچنین وقوع خشکسالی، استفاده از بقایای محصول گندم بر روی زمین های زراعی به فرم بیوچار میتواند سبب بهبود باروری خاک و افزایش محصول گردد. لذا، در تحقیق حاضر به بررسی اثر سطوح مختلف بیوچار تولید شده از کاه و کلش گندم و کمآبیاری بر رشد و محصول گندم در شرایط گلخانهای پرداخته شد. تیمارها شامل چهار سطح بیوچار (صفر، ۲۵/۱، ۵۰/۲ و ۷۵/۳ درصد وزنی) و سه سطح آبیاری (۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی گیاه) بودند. در سطح آبیاری ۱۰۰درصد، افزایش بیوچار تا سطح ۲۵/۱ درصد وزنی سبب افزایش ۵/۱۱ درصدی ارتفاع نسبت به تیمار بدون بیوچار شد، در حالی که سطح بالاتر سبب کاهش ارتفاع گردید. در سطح آبیاری ۱۰۰درصد، سطوح بیوچار ۲۵/۱، ۵۰/۲ و ۷۵/۳ درصد وزنی بیوچار سبب افزایش (کاهش) هدایت روزنهای (دمای پوشش سبز) به میزان به ترتیب ۸/۲۶، ۲/۳۱ و ۹/۳۷ درصد (۲/۱۵، ۴/۲۱ و ۴/۲۳ درصد) نسبت به تیمار بدون بیوچار شدند. همچنین بیشترین تعداد خوشه در گیاه (۷/۳)، تعداد دانه در خوشه (۱/۳۶)، وزن هزار دانه گندم (۱/۵۴ گرم) و وزن خشک اندام هوایی (۶۵ گرم) در تیمار ۲۵/۱ درصد وزنی مشاهده شد، درصورتی که افزودن مقادیر بالاتر بیوچار به واسطه شور شدن خاک سبب کاهش این پارامترها نسبت به تیمار شاهد گردید. به طور کلی، آبیاری معادل ۷۵ درصد نیاز آبی گیاه و افزودن ۲۵/۱ درصد وزنی بیوچار، بدلیل تاثیر مثبت بر افزایش محصول و بهبود شرایط رشد گیاه پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

اجزای محصول گندم ، دمای پوشش سبز ، وزن دانه ، هدایت روزنه ای