بررسی رابطه بین امتناع از خوداندیشی با استرس والدینی مادران کودکان دارای اختلال یادگیری شهرستان برخوار

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین امتناع از خوداندیشی با استرس والدینی مادران کودکان دارای اختلال یادگیرعادل روانشناختیی شهرستان برخواربوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل تمام مادران کودکان دارای اختلال یادگیری شهرستان برخوار در سال ۱۳۹۹ بود که از بین این مادران با استفاده ازفرمول کوکران ۲۹۰ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی استو داده ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۳ تحلیل شدند. امتناع از خوداندیشی و استرسوالدینی در این پژوهش از طریق پرسشنامه ذهنی سازی (MZQ) هاسبرگ و همکاران (۲۰۱۲) و فرم کوتاه پرسشنامه استرس والدینی آبدین (PSI-SF)(۱۹۸۳) سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان بین امتناع از خوداندیشی و استرس والدینی مادران کودکان مبتلا به اختلال یادگیری رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امتناع از خوداندیشی ، استرس والدینی ، اختلال یادگیری