بررسی شخصیت ها در رمان جنگ و صلح اثر لئوتولستوی

شخصیتها استعاره ای برای ذات و طبیعت بشر هستند و همان طور که هر کدام از اشخاص واقعی دارای ویژگیهای روحی و روانی هستند، انسانهای غیر واقعی داستان نیز میتوانند دارای این ویژگی ها باشند؛ ضمن این که شخصیتهای داستانی را بهتر از انسانهای واقعی و افرادی که با آنها در ارتباط هستیم، میتوان شناخت. به دلیل اهمیت شخصیت و شخصیت پردازی در ادبیات داستانی، این مقاله به بررسی موضوع ذکر شده در رمان روسی « جنگ و صلح » اثر لئوتولستوی میپردازد. در بیان دیدگاه نویسنده نیز به پرسش های ذیل پاسخ داده میشود: نویسنده از چه روشهایی برای معرفی شخصیت ها استفاده کرده است ؟ با توجه به کنشها و گفت و گوی شخصیتها، ویژگی های فردی و روحی آنها چیست؟ پویا هستند یا ایستا ؟ جامع هستند یا ساده و....از نظر شخصیت پردازی در یک نگاه کلی، نویسنده از هر دو شیوه شخصیت پردازی مستقیم و غیر مستقیم در معرفی شخصیتهای رمان استفاده کرده است.در شیوه شخصیت پردازی مستقیم نویسنده خود به توصیف خصلت های درونی شخصیت میپردازد و شیوه غیرمستقیم شخصیت از طریق گفت و گو با دیگر شخصیت ها از طریق لحن و زبان و نام وقیافه ظاهری اش شناخته میشود.اغلب شخصیتهای رمان « جنگ و صلح » از طبقه اشراف هستند. این رمان بیشتر از یک شخصیت اصلی دارد. شخصیتهای اصلی رمان پویا و جامع هستند. اکثر شخصیتهای فرعی آن دارای شخصیت نوعی ونماینده تیپ خاصی از افراد در جامعه اند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، شخصیت پردازی ، لئوتولستوی ، جنگ و صلح .