بررسی اثرات میانجی گری سبک رهبری تحول گرا بر رابطه بین هوش هیجانی مدیران عمران شهری و استرس شغلی کارمندان

هدف پژوهش، بررسی اثرات میانجی گری سبک رهبری تحول گرا بر رابطه بین هوش هیجانی مدیران عمران شهری و استرس شغلی کارمندان است. جامعه آماری این پژوهش شامل کل مدیران عمران شهری استان تهران و البرز می باشد را شامل می شود. نمونه این پژوهش از طریق جدول مورگان ۱۴۰ نفر از جامعه مدیران عمران شهری استان تهران والبرز به طور طبقاتی تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه ها میان آنان توزیع گردید. در پژوهش حاضر، برای متغیرهای مورد مطالعه شاخص های آماری میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره محاسبه شد. به منظور آزمون روابط مفروض در الگوی پیشنهادی نیز ، با استفاده از نرم افزارهای بسته آماری برای علوم اجتماعی spss و تحلیل ساختارهای گشتاوریAMOS داده های گردآوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در کل نمونه، تمامی ضرایب مسیرمستقیم بین متغیرهاو فرضیه غیر مستقیم رابطه علی استرس شغلی کارمندان و سبک رهبری تحول گرا با میانجی گری هوش هیجانی که با استفاده از روش بوت استراپ ماکرو پریچر و هیز بررسی شد از لحاظ آماری در سطح p=۰/۰۰۱ مثبت و معنی دار بودند، شاخص های برازندگی نشان دادند که در کل نمونه مدل با داده ها برازش قابل قبولی دارد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری تحول گرا ، استرس شغلی کارمندان ، هوش هیجانی ، مدیران.