اثر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم های علف هرز پنیرک Malva spp بر عملکرد دانه گندم

منظور ارزیابی رقابت علف هرز پنیرک بر عملکرد و اجزای عملکرد دانهء گندم در سطوح مختلف کود نیتروژن، این پژوهش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل سطوح نیتروژن در چهار سطح50، 100 ، 150 و 200 کیلو گرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره، و فاکتور فرعی شامل تراکم های پنیرک در پنج سطح صفر، 5و10 و 15 و 20 بوته در متر مربع بود. آزمایش به صورت سری های افزایشی انجام شد. نتایج نشان داد، با افزایش نیتروژن تا سطح 200 کیلو گرم در هکتار عملکرد دانه گندم و عملکرد بیولوژیکی به شکل معنی دار افزایش یافت. افزایش تراکم علف هرز باعث کاهش معنی دار عملکرد دانه شد. به طوری که عملکرد دانه در تراکم 20 بوته پنیرک در متر مربع نسبت به کرت شاهد بدون علف هرز 27 درصد کاهش یافت. کاهش عملکرد دانه در تراکم های بالای علف هرز به دلیل کاهش تعداد دانه در واحد سطح و وزن دانه بود. بیشترین و کمترین کارایی زراعی مصرف نیتروژن به ترتیب در کرت شاهد بدون علف هرز و تراکم 20 بوته پنیرک در متر مربع مشاهده شد. میزان تراکم خسارت زایی پنیرک در سطوح بالای نیتروژن کاهش یافت. به طوری که، عملکرد گندم در تیمار نیتروژن 50 کیلوگرم در هکتار در تراکم علف هرز 10 بوته در متر مربع به شکل معنی دار کاهش یافت. اما در سطح نیتروژن 200 کیلوگرم در هکتار این کاهش در تراکم علف هرز 5 بوته نسبت به تیمار شاهد بدون علف هرز به شکل معنی داری صورت گرفت.

کلیدواژه ها:

رقابت ، علف هرز ، تراکم پنیرک ، گندم ، نیتروژن