پیش بینی مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان بر اساس کمال گرایی

والدین از مهمترین عوامل موثر در تبیین مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقشکمال گرایی در پیش بینی مهات های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان است. جامعه آماری کلیه کودکان بین ۷ تا ۱۱ سال شهرستانکرمانشاه در سال ۱۳۹۹ بود که به روش نمونه گیری نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده دراین پژوهش پرسشنامه کمال گرایی هیل، پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام بودند.پس از جمع آوری پرسشنامه ها اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل گردید. اطلاعات در دو سطح توصیفی واستنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت. در سطح توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و در سطح استنباطی از آزمون ضریبهمبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج ضریب همبستگی بین سازگاری اجتماعی و مهارت های ارتباطی با کمالگرایی والدین رابطه منفی و معناداری وجود داشت و همچنین کمال گرایی والدین ۰/۵۴ توانایی پیش بینی سازگاری اجتماعی کودکان و ۰/۲۲توانایی پیش بینی مهارت های اجتماعی کودکان را داشت.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، سازگاری اجتماعی ، کمال گرایی ، والدین ، کودکان