اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازهای بر الگو های ارتباطی در کودکان بی سرپرست

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحدپردازهای بر الگوهای ارتباطی کودکان بی سرپرست بوده است.مطالعه حاضر یک طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) بین گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهشکلیه کودکان دختر ساکن در خانه های کودک و نوجوان بی سرپرست اسفراین بوده است. نمونه آماری ۳۰ نفر ا ز دختران بودند که۱۵ نفر از دختران به عنوان گروه آزمایش و ۱۵ نفر در مرکز به عنوان گروه کنتر ل در نظر گرفته شد. میزان الگوهای ارتباطی ازطریق پرسشنامه های تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده، (۲۰۰۴) سنجیده شد. سپس داده های به دست آمده با استفاده ازنرم افزار spss و بر اساس شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی از قبیل آزمون های کوواریانس چند متغیره و تک متغیرهتحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در میانگین نمرات الگوهای ارتباطی تفاوت معناداریوجود دارد (P<۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری واحد پردازهای ، الگوهای ارتباطی ، اثر بخشی درمان شناختی