تأثیر کلاس های آموزشی و ترویجی بر میزان کاربرد مدیریت تلفیقی آفات در بین صیفی کاران شهرستان شوشتر

هدف از این تحقیق تحلیل رفتار پذیرش صیفی کاران شهرستان شوشتر در زمینه مدیریت تلفیقی آفات بوده است. صیفی کاران این شهرستان با جمعیت 1100 نفر به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند بر اساس جدول کرجی و مورگان 285 نفر به عنوان نمونه مورد بررسی تعیین گردیدند. بر اساس مشخصات جامعه روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد و پس از تأیید روایی ابزار تحقیق از طریق پانل متخصصان، به منظور تعیین پایایی از ضریب کرونباخ آلفا استفاده شد که ضریب حاصل برای تمام بخش های پرسش نامه بالای0/7 محاسبه گردید. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی همبستگی و تحلیلی از نوع علی ارتباطی است . طبق نتایج حاصل از تحقیق45/1 درصداز صیفی کاران در کلاس های آموزشی ترویجی شرکت کرده و 54/8درصد در کلاس ها شرکت نکرده بودند. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که بین سطح تحصیلات، دانش فنی، درآمد محصول، کل زمین تحت مالکیت، مقدار زمین آبی، مقدار زمین دیم، سطح مکانیزاسیون، منزلت اجتماعی و میزان دسترسی به کانال های ارتباطی با سطح رفتار پذیرش صیفی کاران در سطح 0/01 رابطه مثبت و معنی داری به دست آمد . همچنین نتایج تحقیقی نشان داد که بین سطح رفتار پذیرش صیفی کاران در زمینه مدیریت تلفیقی آفات بر حسب نوع نظام بهره برداری و شرکت در کلاسهای آموزشی و ترویجی اختلاف معنی داری وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که متغیرهای منزلت اجتماعی، دانش فنی، سن و نگرش به طور تعاملی توانایی تبیین 56 درصد تغییرات متغیر وابسته را دارا بوده است

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، کلاسهای آموزشی ترویجی ، مدیریت تلفیقی آفات ، صیفی کاران ، شهرستان شوشتر