تجزیه تحلیل کرونا ویروس نوپدید ۲۰۱۹ (COVID-۱۹)

برداشت از منابع دریای ضرورتا تاثیرهای به همراه دارد، یکی از گسترده ترین آنها در زیست بوم های دریای مرتبط با شدت فشارماهیگیری بوده که منجر به عدم تعادل در ساختار زیست بوم شده و از همگسستگی اجتماعات را باعث می گردد. تفاهم به وجودآمده در بین دانشمندان شیلاتی این بوده که آنالیزهای تک گونه ای بایستی به وسیله رویکردهای که روابط بوم شناسی و پویایی غذائیرا در برگیرد جایگزین گردد.یکی از روابط مهمی که در بین اجزاء یک زیست بوم اتفاق میافتد جریانی از مواد مغذی و انرژی است،مطالعه ای که عموما به عنوان دینامیک غذائی معرفی می گردد. در این پژوهش با استفاده از شاخص های تغذیه ای و پویا شناسیجمعیت سه گونه ماهی کفزی (هامورمعمولی، هامور دم خاکستری و سرخو معمولی)، یک گونه بنتوپلاژیک (سوکلا) و یک گونه ماهیصخره ای (شانک هافارا)، به مطالعه سلامت زیست بوم ماهیگیری با استفاده از مدل اکوپس نسخه ۶,۳ در آبهای هرمزگان پرداختهشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، برداشت های ماهیگیری مهم ترین تهدید کننده آینده سلامت زیست بوم ماهیگیری بوده،و نقش کلیدی فیتوپلانکتونها به عنوان بیشینه تاثیرگذار بر زیست بوم و حذف دتریتوسها از جریان شبکه غذائی از جمله عواملی بودهاند که پس از برداشت های ماهیگیری، توانسته اند نقش خود را به عنوان مولفه های اصلی نشان دهند. نتایج این تحقیق پیشنهاد مینماید علاوه بر مدیریت صید ماهیان کفزی و میان زی هرمزگان، مدیریت زیست محیطی زیست بومهای صخره ای در دستورکارمسئولین محترم قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می گردد برآورد زی توده، اکولوژی تغذیه و پویاشناسی کلیه اجزاء شبکه غذائی زیستبوم ماهیگیری هرمزگان به منظور مدیریت بر مبنا زیست بوم و صید پایدار انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

سلامت زیست بوم ماهیگیری ، مدل اکوپس ، هرمزگان ، خلیج فارس و دریای عمان