چالش های ازدواج از دیدگاه زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی اصفهان

زمینه و هدف: ازدواج از مهم ترین ارکان اساسی جوامع بشری بوده که اهمیت زیادی به آن داده می شود. از طرفی، جمعیت قابل توجهی از جامعه را زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی تشکیل داده که ازدواج این دسته از افراد هم بسیار مهم است هدف پژوهش حاضر، واکاوی چالش های ازدواج در زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی از دیدگاه خودشان می باشد. روش پژوهش: روش مطالعه حاضر کیفی پدیدار شناختی بوده و ۱۶ نفر از زنان مجرد دارای معلولیت جسمی حرکتی شهر اصفهان (۱۸ تا ۵۴ ساله) از شهر اصفهان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان در مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته و باز پاسخ شرکت داشتند که از طریق سوالات انعطاف پذیر به بررسی چالش های موجود در ازداواج آنها می پرداخت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که چالش های زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی به سه دسته عوامل فردی (سن، شدت بیماری و تاثیر جسم بر استقلال فرد) عوامل روانشناختی (نگرش های منفی نسبت به ازدواج، وضعیت روانی، دفاع های روانشناختی) و عوامل اجتماعی (موانع قانونی پس از ازدواج، فرهنگ، پیشنهادات نامناسب)، تقسیم می شوند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر اقدامی در جهت بازنمایی چالش های افراد دارای معلولیت در ازدواج به متخصصان حوزه سلامت روان بود. براساس نتایج به دست آمده، چالش های زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی به سه دسته عوامل فردی، روانشناختی و اجتماعی تقسیم می گردد. علیرغم اینکه در مطالعات ایرانی پژوهش های زیادی در حوزه ازدواج صورت گرفته، اما درباره ازدواج افراد با نیازهای ویژه از جمله زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی پژوهشی انجام نشده است.اطلاعات به دست آمده از این پژوهش می تواند زمینه پیشبرد اهدافی در جهت بهوبد و یا حل معضلات مربوط به ازدواج زنان دارای معلولیت جسمی حرکتی گردد.

کلیدواژه ها:

ازدواج ، معلولیت جسمی حرکتی ، پژوهش کیفی