یک مطالعه پدیدارشناسانه، تجارب زیسته زوج های شاغل از چالش مدیریت زمان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 410

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FPAICONG02_021

تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدفک سبک زندگی زوج شاغل با وجود جنبه های مثبت و منفی در حال افزایش است. مدیریت زمان در زندگی زوج های شغل که نقش ها و مسئولیت های مختلفی در زندگی دارند، اهمیت بیشتری پیدا می کند. عامل وقت یکی از نیرومندترین عوامل اثرگذار بر کیفیت و سازمان زندگی زوج های شاغل است. بسیاری از زوجین هر دو شاغل، کمبود وقت را عامل اصلی مشکلاتی چون تعارضات بین فردی، استرس زناشویی و مشکل در روابط معرفی می کنند. پژوهش حاضر باهدف کشف تجارب زیسته زوج های شاغل متعارض و دارای رضایت زناشویی از مدیریت زمان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی تفسیری در سال ۱۳۹۷ در شهر نورآباد (لرستان) انجام شد.نمونه های پژوهش با انتخاب ۱۲ زوج شاغل دارای رضایت زناشویی (با اذعان زوجین به رضایت و کسب نمره بالاتر از ۱۶۱ در پرسشنامه اینریچ ENRICH با بهره گیری از نمونه گیری گلوله برفی و ۱۲ زوج شاغل دارای تعارضات زناشویی (با اذعان زوجین به تعارض و کسب نمره ۱۸۷ یا بالاتر از ان در پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ با روش نمونه گیری هدفمند به حد اشباع رسید. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. مصاحبه ها با استفاده از روش دیکلمن، آلن و تانر که دارای ماهیتا تیمی بوده و در پدیدارشناسی تفسیری مرسوم است، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تجارب زیسته زوجین شاغل در مطالعه حاضر نشان داد یکی از مهم ترین راه های دست یابی به رضایت زناشویی در این نوع سبک زندگی، تنظیم وقت است. تحلیل تجارب مشارکت کنندگان، منجر به شناسایی ۲ مضمون اصلی، مدیریت زمان (با مضامین فرعی عدم تخصیص زمان، ناهمخوانی زمانیف محدودیت وقت برآمده از تنگانای شغلی و عدم تسلط برخرده مهارت های تنظیم وقت) و عدم مدیریت زمان (با مضامین فرعی تخصیص زمان، همخوانی زمانی، گره گشایی زمان و تسلط بر خرده مهارت های تنظیم وقت) شد. نتیجه گیری: عدم مدیریت زمان باعث تعارضاتی جدی در روابط زوج شاغل شده و از همان آغاز ازدواج، مانع شکل گیری روابط زناشویی سالم می شود. تنظیم ساعات کاری، اختصاص زمان کافی و مناسب برای اوقت فراغت و مهم تر از همه، مذاکره پیرامون مدیریت زمان، منابعی بین فردی هستند که زوج های شاغل دارای رضایت زناشویی را از زوج های متعارض متمایز می کند. نتایج به دست آمده از این مطالعه کیفی می تواند زمینه را برای تدوین برنامه های پیشگیرانه و مدل های آموزشی جهت متقاضیان ورود به این نوع سبک زندگی و کاهش تعارضات زناشویی این نوع زوج ها فراهم کند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

روح اله رحیمی

دانشگاه علامه طباطبایی تهران

همت نورعلی

دانشگاه شهید چمران اهواز