نقش عواطف مثبت و منفی و تنظیم هیجان در پیشبینی راهبردهای سازگاری مادران دارای کودک ناتوان ذهنی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش عواطف مثبت و منفی و تنظیم هیجان در پیشبینی راهبردهای سازگاری مادران دارای کودک ناتوان ذهنی انجام گرفت. مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. کلیه مادران دارای کودک کم توان ذهنی مراجعه کننده به مراکز بهزیستی در شهرستان گنبد کاووس در سال ۱۳۹۶، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد۱۰۰نفر از این افراد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به پرسشنامه های راهبردهای مقابله با استرس اندلر و همکاران، تنظیم هیجان گروس و همکاران و عواطف مثبت و منفی واتسون و همکاران پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد مقابله مساله مدار با عواطف مثبت و تنظیم هیجان ارتباط مثبت و معنادار و با عواطف منفی ارتباط منفی و معنادار و مقابله هیجان مدار با عواطف مثبت و تنظیم هیجان ارتباط منفی و معنادار و با عواطف منفی ارتباط مثبت و معنادار دارد.p<۰.۰۱ همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ۲۶ درصد از واریانس مقابله مساله مدار و ۲۲درصد از واریانس مقابله هیجان مدار براساس عواطف مثبت و منفی و تنظیم هیجان قابل پیشبینی است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد که عواطف مثبت و تنظیم هیجان توانایی پیشبینی راهبردهای سازگاری را دارند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای سازگاری ، عواطف مثبت و منفی ، تنظیم هیجان ، کم توان ذهنی