استفاده از "حافظه تنش" برای بهبود تحمل تنش خشکی در سیب زمینی

شناخت و بهره گیری از کارکردهای فیزیولوژیک گیاهی می تواند در مقابله با تنش های محیطی مانند تنش خشکی به کار برده شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر وقوع تنش خشکی در سال های قبل، بر تولید سال جاری چهار رقم سیب زمینی انجام شد. به این منظور از آزمایش کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. عامل اصلی شامل دو سطح آبیاری (آبیاری کامل در رطوبت ظرفیت مزرعه و آبیاری در ۷۵ درصد رطوبت ظرفیت مزرعه) و عامل فرعی شامل هشت سطح (چهار رقم آگریا، مارفونا، آتوسا و آنوشا در دو حالت مقاوم شده و مقاوم نشده به خشکی) بودند.نتایج نشان داد کهتاثیر برهمکنش عوامل آبیاری و رقم بر صفت عملکرد کل در سطح پنج درصد و بر عملکرد غیرقابل فروش، عملکرد قابل فروش و بهره وری آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار بوده است. کاهش عملکرد در شرایط تنش خشکی برای ارقام آگریا، مارفونا، آتوسا، آنوشا که مقاوم سازی به خشکی در آن ها انجام نشده بود به ترتیب برابر با ۶/۳۰، ۲۷، ۷/۳۹ و ۹/۳۸ درصد بود. در شرایط تنش خشکی و استفاده از ارقام مقاوم شده به خشکی، کاهش عملکرد دو رقم آتوسا و آنوشا فقط ۵/۸ درصد بود. ارقام آتوسا و آنوشا به ترتیب با شاخص تحمل به تنش ۷۲/۰ و ۶۷/۰ درصد نسبت به دو رقم مارفونا و آگریا برتری معنی دار داشتند. با توجه به نتایج به نظر می رسد در برخی از ارقام از "حافظه تنش" می توان در جهت تعدیل اثرات تنش در کشت های بعدی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب ، شاخص تحمل تنش ، کاهش عملکرد