بررسی بازنمایی های ادارکی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

اوتیسم اختلالی با رفتارهای نابجا مانند رفتارهای کلیشه ای، نقص در ارتباط و تعامل اجتماعی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی بازنمایی های ادارکی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کودکان دارای اختلال طیف اتیسم در شهر تهران بود که تعداد ۳۲ نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به منظور روشن شدن نقش فعال سازی ادراکی در معنای مفهومی و تشخیص علت بالقوه مشکلات قدرت ادراک در اختلال طیف اوتیسم (ASD)، مطالعه حاضر میزان افراد مبتلا به ASD که باز نمایی۱ های ادراکی را هنگام درک مطلب فعال می کنند، مورد بررسی قرار داده است. از ۱۶ نوجوان مبتلا به ASD و ۱۶ نوجوان عادی (TD) پرسیده شد که آیا به شی نشان داده شده در یک طراحی خطی در درک مطلب اشاره شده است. یافته ها نشان داد که در شرایط سازگار، شکل یا جهت جسم با چیزی که توسط درک مطلب قبلی نشان داده شده بود، مطابقت داشت. در شرایط ناسازگار، شکل یا جهت جسم با آن چیزی که بیان شده بود، مطابقت نداشت. نوجوانان عادی (TD) در شرایط سازگار نسبت به شرایط ناسازگاری سریع تر پاسخ دادند. در مقابل، نوجوانان مبتلا به طیف اوتیسم این دو شرایط را از یکدیگر تشخیص ندادند. بنابراین، در مقایسه با کنترل، نوجوانان طیف اوتیسم کمتر قادر به فعال سازی خود به خودی اطلاعات ادراکی به عنوان عملکردی از متن مطلب بودند.

کلیدواژه ها:

بازنمایی ادراکی ، اوتیسم ، درک مطلب