اهمیت نشان جغرافیایی در تجارت محصولات کشاورزی

یکی از راهکارهایی که امکان عرضه محصول در بازارهای بین المللی را افزایش می دهد استفاده ازگواهی ها و تایید نامه هایی است که ویژگی های خاص یک محصول را معرفی می نمایند. نشان جغرافیایی Geographical Indication یکی از انواع این تاییدیه ها می باشد که مربوط به مبدا تولید یک محصول یا خدمت بوده نوعی اطلاع رسانی به مشتری است و اغلب بیانگر ویژگی های کیفی خاصی است که مشتریان به دنبال آن هستند. استفاده از این نشان، می تواند رشد فروش آن محصول و خدمت را به همراه داشته باشد. به عنوان یک استراتژی در بازار، نشان جغرافیایی با معرفی کیفیت و ویژگی های خاص یک محصول، می تواند فرصت های جدید برای فروش محصولات کشاورزی ایجاد نماید که علاوه بر بازارهای داخلی به بازارهای خارجی نیز گسترش یابد. در مورد محصولات کشاورزی و فرآورده های غذایی، نشان جغرافیایی ویژگی های خاص محصولات یا فرآورده های غذایی را معرفی می نمایند که به صورت مستقیم با خواص فیزیکی، بیوشیمیایی و یا بیولوژیکی آنها ارتباط ندارد و بیشتر با ویژگی های فرهنگی یا جغرافیایی محصول یا فرآورده های غذایی تمرکر دارد. طی چند سال گذشته فعالیت های زیادی توسط کشورهای مختلف در زمینه استفاده از نشان جغرافیایی برای معرفی محصولات کشاورزی به بازارهای بین المللی انجام گردیده است. قهوه کلمبیا، چای دارجیلینگ در هند، کلم Futog در صربستان، پنیر Manchego در اسپانیا، زعفران Taliouine درمراکش و فلفل در کامرون برخی از موارد ثبت نشان جغرافیایی محصولات کشاورزی در سطح جهانی می باشد. با وجود تصویب قانون حمایات از نشان جغرافیایی در ایران از سال ۱۳۸۳ تاکنون پیشرفت زیادی در زمینه استفاده از نشان جغرافیایی در زمینه معرفی محصولات کشاورزی در ایران انجام نگردیده است. در مقاله حاضر ضمن معرفی نشان جغرافیایی و اهمیت آن در ارتباط با محصولات کشاورزی، برخی فعالیت های انجام شده در ایران در زمینه دریافت نشان جغرافیایی برای محصولات کشاورزی در سطح داخلی و بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین نقش تحقیقات علمی در ارتباط با نشان جغرافیایی و محدودیت های کاربرد نشان جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

گواهی ، نشان جغرافیایی ، کیفیت ، محصولات باغبانی ، بازار فروش