بررسی مولفه های طبیعت گرا در معماری با اقلیم گرم و خشک (نمونه موردی: شهر یزد)

طبیعت به عنوان منبع و نیروی ارزنده در خدمت انسان می باشد، و نیاز روحی و احساسی و عاطفی انسان را برآورده می کند. انسان و رابطه او با طبیعت دارای تکامل دائمی است، و با طبیعت رابطه دارد ، جامعه بشری بدون شک در رابطه با طبیعت تکامل پیدا کرده است. و معماری تلاش های بسیار زیادی در این زمینه انجام داده است و انسان سعی در تقلید و استفاده از طبیعت را تمامی کارهای خود داشته است. پس شناخت مولفه های طبیعت و رابطه آن با معماری، فضاهای شهری، انسان و ... در جهت پدید آوردن فضاهایی که با آن احترام ویژه ای گذاشته می شود دارای اهمیت است در همین راستا نگارنده قصد دارد در این پژوهش با بررسی مولفه های طبیعت در شهر یزد و متناسب با اقلیم گرم و خشک راهکاری ارایه دهد که پاسخگوی نیاز آن شهر باشد و بتواند با استفاده از طبیعت شرایط مناسب و مطلوبتری را برای ساکنین آن منطقه فراهم بسازد. و روش مورد استفاده در این پژوهش، روش توصیفی – تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای می باشد. در نتیجه بررسی مولفه ها می توانند در راستای احترام به محیط زیست و به عنوان اصولی مناسب برای بکارگیری در معماری امروز جهت تامین آرامش و آسایش انسان مطرح شوند. و معماری طبیعت گرا باید یک رابطه یکپارچه و همزیستی با طبیعت و معماری داشته باشد. و همچنین موارد ذکر شده به عنوان عناصر و فضاهای معماری ، نمونه ای از آگاهی به معماری بومی اقلیمی می باشد و با در نظر گرفتن حفظ و ارتقا این عناصر و راهکار ها می توان گام بزرگی در راستای توسعه طبیعت و طبیعت گرایی برداشت.