بایسته های گفتاری- رفتاری پاسخ به شبهات در سیره رضوی

پاسخ گویی به شبهات، بر پایه های شناختی استوار است که به شکل مناظره، جدل، گفتگوی دوسویه روشمند و نگارش نامه، رخ می نماید. شناخت روش های گفتاری- رفتاری پاسخ گویی بهشبهات در سیره رضوی در فراهم آوردن الگوی مناسب آداب شبهه پژوهی بسیار اثر بخشخواهد بود. امام رضا (ع) با بهره گیری از اصول و قواعد اخلاق اسلامی، شناخت دقیق مخاطب وخاستگاه های ایجاد شبهه در هنگامه مواجهه با شبهات، پاسخ هایی را بیان می کردند که دقت درآنها برای یافتن روش ایشان در مناظره و پاسخ گویی بسیار سودمند خواهد بود. نمونه هایی ازینروش ها عبارتند از: توجه به بایسته های سخنوری، استحکام برهان و استدلال، شوق انگیزی درمخاطب برای حق جویی، اطمینان بخشی و اقناع مخاطب، محترم شمردن اندیشه ورزی و آزادیبیان، دفاع از حقانیت ادیان توحیدی در برابر جبهه کفر، هشدارهای اثربخش و پرهیز از آفاتپاسخ گویی ومناظره. نوشتار حاضر درپی یافتن آداب پاسخ گویی به شبهات در سیره رضوی ازطریق پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

شبهات ، آداب پاسخ گویی ، روش گفتاری- رفتاری ، سیره رضوی