ارزیابی اثرات کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی کلزا (Brassica napus L.)

به منظور ارزیابی اثرات کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی کلزا (Brassica napus L.) آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی و با ۳ تکرار در دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. در این آزمایش، عناصر ریزمغذی در شش سطح: شاهد، سولفات روی (۲ و ۴ میلی لیتر در لیتر)، سولفات آهن (۲ و ۴ میلی لیتر در لیتر)، و توام سولفات روی و آهن (۲+۲ میلی لیتر در لیتر) و کودهای زیستی: شاهد، تلقیح با تیوباسیلوس همراه گوگرد و تلقیح توام نیتروکارا و تیوباسیلوس همراه گوگرد بود. نتایج نشان داد که کاربرد توام تیوباسیلوس و نیتروکارا بین ۹ تا ۳۲ درصد نسبت به عدم کود زیستی و محلول پاشی توام روی و آهن نیز بین ۱۵ تا ۵۰ درصد صفات را بهبود بخشید. اما، کاربرد توام کود زیستی و ریزمغذی، منجر به افزایش اثرات بر صفات مورد مطالعه از قبیل وزن خورجین، وزن دانه یک خورجین، تعداد روز تا خورجین دهی، عملکرد زیست توده، تعداد دانه و عملکرد دانه شد، همچنین، مقدار (۴ میلی لیتر در لیتر آهن و روی)تاثیر بیشتری بر صفات داشت. به نظر می رسد کودهای زیستی می تواند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی باشد و عملکرد محصول کلزا را نیز افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

آهن ، تیوباسیلوس ، روی ، کلزا ، صفات زراعی