تاثیر کاربرد بیوچار و کاه و کلش گندم بر غلظت آبشویی نیتروژن

با توجه به محدودیت دسترسی به منابع آب، افزایش جمعیت و افزایش سطح بهداشت، حفظ منابع آب زیرزمینی با کیفیت مناسب امری مهم می باشد. کشاورزی و کاربرد مداوم کود در اراضی تحت کشت منجر به آلودگی منابع آب زیرزمینی می گردد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نحوه کاربرد و مقدار کاربرد بیوچار و کاه و کلش بر آبشویی نیترات و نیتریت می باشد. این مطالعه در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی و شامل تیمارها شاهد (CO)، کاه و کلش گندم با ضخامت mm۵ (SM۵)، کاه و کلش گندم با ضخامت mm۱۰ (SM۱۰)، کاه و کلش گندم با نرخ ton/ha ۵ (ST۵)، کاه و کلش گندم با نرخ ton/ha ۱۰ (ST۱۰)، بیوچار با نرخ ton/ha ۵/۲ (BT۲.۵) و بیوچار با نرخ ton/ha۵ (BT۵) می باشد. نتایج نشان داد کاربرد بیوچار و کاه و کلش تاثیر معنی داری در سطح ۹۵ درصد بر آبشویی نیترات و نیتریت دارد. بیشترین مقدار کاهش غلظت نیترات تجمعی در تیمار BT۲.۵ (۲۳ درصد) رخ داده است. در حالی که در تیمار ST۱۰ غلظت نیترات تجمعی (۶۴ درصد) افزایش یافته است. مقدار نیتریت در تمامی تیمارها در طول دوره کشت روند نزولی داشته است و بیشترین مقدار کاهش غلظت نیتریت تجمعی در تیمار BT۵ (۹۴ درصد) رخ داده است. کاربرد بیوچار و کاه و کلش منجر به کاهش غلظت نیتریت تجمعی آبشویی شده می گردد. کاربرد بیوچار منجر به کاهش غلظت نیترات آبشویی شده گشته و کاربرد کاه و کلش به صورت لایه موثرتر از کاربرد آن به صورت ترکیبی با خاک (تن در هکتار) می-گردد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، آلودگی ، نیترات ، نیتریت