اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب خیار گلخانه ای

با توجه به بحران آب در کشور کاربرد کشت گلخانه ای جهت استفاده بهینه از منابع آب در حال گسترش است. هدف این تحقیق، بررسی اثر سطوح آب آبیاری بر عملکرد و برخی خصوصیات کمی و کارایی مصرف آب در کشت خیار (رقم نگین) گلخانه ای بود. به این منظور، آزمایشی در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار آبیاری شامل تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی بر اساس رسیدن مکش تانسیومتر به ۴۰ بار بود. دو تیمار دیگر آبی ۲۰ درصد کمتر و بیشتر از نیاز آبی ۱۰۰ نیز اعمال شد. نتایج نشان داد نتایج نشان داد اثر تیمارهای آبیاری بر عملکرد، تعداد میوه در بوته، تعداد میوه های بدفرم، وزن متوسط یک خیار و کارایی مصرف آب تفاوت معنی داری نداشت هرچند عملکرد، تعداد میوه در بوته و متوسط وزن یک خیار با افزایش حجم آب آبیاری افزایش و تعداد میوه های بد فرم وکارایی مصرف آب کاهش یافت. تجزیه مرکب نشان داد عملکرد، کارایی مصرف آب و تعداد میوه در بوته در کشت تابستانه به طور معنی داری از کشت زمستانه بالاتر بود. بطوری که بالاترین عملکرد و کارایی مصرف آب به ترتیب در تیمار ۱۲۰ و۸۰ درصد تابستانه به مقدار ۱۴/۲۱ کیلوگرم در مترمربع و ۰/۴۹ کیلوگرم در مترمکعب بدست آمد. وزن متوسط یک میوه در کشت زمستانه بالاتر بود. هرچند تعداد میوه ها بدفرم در هر دو کشت از نظر آماری تفاوتی نداشت ولی درصد تعداد میوه های بدفرم به تعداد کل میوه ها در کشت زمستانه و تابستانه به ترتیب ۲/۳۳ و ۶/۱۷ درصد بود. حجم آب مصرفی در تیمار ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد نیاز آبی در کشت زمستانه به ترتیب ۲۷۱/۰، ۳۳۵/۰ و ۴۰۸/۰ و در کشت تابستانه ۳۶۰/۰، ۴۳۹/۰ و ۵۲۴/۰ مترمکعب بر مترمربع بدست آمد. بر اساس نتایج آزمایشات در کشت زمستانه و تابستانه، اثر سطح آبیاری بر عملکرد خیار گلخانه ای معنی دار نبود. بنابراین به جای آبیاری کامل می توان از ۸۰ درصد نیاز آبی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، خیار ، گلخانه ، کارایی مصرف آب