روش بهینه سازی سیستم اسکله دیوار دیافراگم بتنی مهار شده با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی فاز دوم توسعه مجتمع بندری(شهیدرجایی

با توجه به اهداف سازمان های ذیربط بمنظور توسعه اسکل ههای بنادر جنوبی ایران جهت ایجاد زیر ساخت های لازم برای پهلودهی کشت یهای نسل ششم و با عنایت به سازگاری اسکه های دیوار دیافراگم بتنی مهار شده با شرایط ژئوتکنیکی منطقه و لحاظ سایر مزیت های این نوع سازه، استفاده از آن در سال های اخیر رشد زیادی داشته است. به همین منظور لزوم بازنگری فرایند طراحی و بهینه سازی این نوع اسکله ها با توجه به ملاحظات مالی و هزینه های احداث این پروژه ها، بیش از پیش نمایان می گردد. این مطلب به دلیل پیچیدگ یهای خاص پروژه و طولان ی بودن زمان مورد نیاز جهت تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه، امری دشوار و بسیار زما نبر تلقی می گردد. در این مقاله با مطالعه موردی فاز دوم طرح توسعه مجتمع بندری شهیدرجایی، ضمن ساده نمودن مدل تحقیقاتی، روش بهینه سازی اسکل ه دیوار دیافراگم بتنی مهار شده با تغییر متغییر های طراحی و ارضاء قیود حاکم بر مسئله، توسط الگوریتم ژنتیک ارایه گردیده است

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، اسکله ، دیوار دیافراگم بتنی ، مهار شده ، شبکه عصبیمصنوعی ، الگوریتم ژنتیک