بررسی آزمایشگاهی اثر هندسه شکاف پایه و پایه های مجاور هم بر کاهش آبشستگی موضعی و ارائه روابط حاکم بر عمق نهایی و نیز گسترش زمانی حفره فرسایشی

تعیین حجم و عمق حفره آبشستگی اطراف پایه یک پل که در بستر رودخانه احداث شده از نظر کنترل پایداری سازه حائز اهمیت است . از اینرو تحقیقات وسیعی برای دستیابی به روش هایی که بتوان آبشستگی موضعی را کنترل و مقدار آن را کاهش داد، انجام میپذیرد . این تحقیق با هدف کاهش اثرات آبشستگی موضعی ایجاد شکاف در پایه پل و نیز شبیه سازی آن با قرارگیری دو پایه در مجاورت یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. در مقاله حاضر حالات مختلف ی از شکاف با عرض های مختلف در تک پایه استوانه ای و در ترازهای مختلف و نیز فواصل قرارگیری بین دو پایه استوانه ای معادل با مساحت تک پایههای شکاف دار که در جهت عمود بر جریان قرار گرفتهاند، در شرایط جریان آب زلال در حالات مختلف آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گر فته و در ادامه عمق و حجم حفره آبشستگی در مدل ها مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند . نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که در تک پایه استوانه ای زمانیکه در پایه شکافی به عرض 0/3 قطر پایه که در داخل بستر فرسایش ناپذیر امتداد یافته است ایجاد گردد، عمق و حجم حفره آبشستگی بترتیب به میزان74/4 و 83/8 درصد کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

پایه پل ، آبشستگی موضعی ، شکاف پایه ، دو پایه مجاور هم ، حجم حفره فرسایشی