تحلیل فضایی حس تعلق مکانی در احیای بافت ناکارامد با استفاده از رگرسیون وزن دار جغرافیایی: در منطقه سه تبریز

بافتهایناکارامدشهریبهدلیلارزشهایتاریخی-فرهنگینیازمنددخالت و ساماندهیاند. امروزه، احیایاینبافتها بااصلقراردادننیازساکناندربرقراریارتباطبافضایکالبدی ومباحثیچونحس تعلقبهمکانموردتوجهبسیاریازطراحان قرارمیگیرد. حس تعلق به مکان نشاندهنده علاقه و دلبستگی افراد به آن مکان است و به بازگشت فرد به آن مکان منجر میشود. هدف از این تحقیق تحلیل فضایی حس تعلق به مکان در احیای بافت ناکارامد با استفاده از روش رگرسیون وزندار جغرافیایی (GWR) است. محدودهموردمطالعه منطقه سه شهرداری تبریز شامل چهار ناحیه با ۹۶/۲۷۰۷ هکتار مساحت و دویستوپنجاه هزار نفر جمعیت است. جمعآوری دادهها بهصورتکتابخانهایومیدانیو با استفادهازابزارپرسشنامه انجامگرفتهاست. برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزارهای SPSS وLISRELو برای بررسی نتایج و تحلیل فضایی حس تعلق مکانی از روش رگرسیون وزندار جغرافیایی (GWR) در محیط نرمافزار Arc GIS استفادهشده است. نتایج رگرسیون وزندار جغرافیایی نشان میدهد که در بین سه شاخص مورداستفاده (اجتماعی، کالبدی، و زیستمحیطی) بیشترین تاثیر را شاخص اجتماعی دارد و دو شاخص کالبدی و زیستمحیطی به ترتیب در اولویتهای بعدی قرار دارند. همچنین، نتایج تحلیل فضایی نشان میدهد که ناحیههای یک و دو (خیابانهای چرنداب، لیلآباد، باغشمال، حافظ، و همچنین ناحیهمنظریه) ازنظر احیای بافت ناکارامد در وضعیت مناسب و مطلوبی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

بافت ناکارامد ، تحلیل فضایی ، حس تعلق مکانی ، رگرسیون وزن دار جغرافیایی ، منطقه سه تبریز