مروری بر رویکردهای تامین منابع برای برنامه های کاربردی چندلایه در محیط رایانش ابری

رایانش ابری مدل نوظهوری در ارائه خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات است. این مدل به دریافت کنندگان سرویس خود، امکان دسترسی ۵ بر حسب تقاضا را در هر منطقه مکانی به منابع محاسباتی گسترده می دهد. همچنین قابلیت پیکربندی مجدد، اشتراک نظیر شبکه ها و فضای ذخیره سازی و برنامه های کاربردی، ارائه انواع سرویس های مبتنی بر محتوا و سایر خدمات حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را برای کاربران خود فراهم می آورد. این منابع می توانند با بالاترین سرعت و کمترین تلاش مدیریتی و دخالت کاربران از سوی ارائه دهنده سرویس، تخصیص یافته یا آزاد شوند. در این مقاله به بررسی رویکردهای تامین منابع برای برنامه های کاربردی چندلایه در محیط رایانش ابری پرداخته ایم. تامین منابع برنامه های کاربردی چند لایه در محیطهای ابری، چالشهای جدیدی را در زمینه تعادل پویا و یا تخصیص منابع مطرح میکند که در تامین برنامه های تک لایه شاهد آن نبودهایم. یکی از مزایای اصلی محیطهای رایانش ابری این است که مکانیزمی را برای کاربران و استفاده کنندگان از این گونه منابع فراهم میکند تا بتوانند در هر زمان به منابع و داده های خود دسترسی داشته باشند. همچنین امکانی فراهم گردیدهاست تا کاربران بتوانند به ازای میزان استفاده خود از منابع هزینه آن را بپردازند بنابراین هم در هزینه کاربران صرفه جویی میگردد و هم تعداد بیشتری از کاربران میتوانند از منابع موجود استفاده نمایند . بیشتر کارهای موجود براساس تکنیک هایی است که در خصوص مدیریت منابع استفاده شده است که هر یک از روشهای موجود مزایا و معایبی دارد که بر تصمیم گیری در مورد انتخاب تکنیک، تاثیر خواهد گذاشت. که ما به معرفی این تکنیکها خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، تامین منابع ، برنامه های کاربردی چندلایه ، توافقنامه سطح کیفی خدمات