تاثیر آموزش خودشفقتی بر استرس فرزند پروری مادران دارای کودک با اختلال بینایی در شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش خودشفقتی بر استرس فرزند پروری مادران دارای کودک با اختلال بینایی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادرانی با کودکان اختلال بینایی بود. ۳۰ مادر که در محدوده سنی هجده تا چهل سال قرار داشتند و فرزندشان در مرکز توانبخشی توکل شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. آزمودنیها به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری قرار تقسیم شدند. در ادامه گروه تجربی به مدت هشت هفته، مداخله آموزشی خودشفقتی دریافت کرد و گروه کنترل در این مدت آموزشی نگرفت و در لیست انتظار قرار داده شد. مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استرس فرزندپروری ( آبیدین، (۱۹۹۵ بود. تجزیه و تحلیل یافته های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس توسط نرم افزار SPSS-۲۳ صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد آموزش خودشفقتی بر کاهش استرس فرزندپروری مادران تاثیر مثبت داشته است و باعث کاهش استرس فرزندپروری این مادران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل شده است. ازآنجایی که فرزندپروری همراه با استرس می باشد و والدین کودکان مبتلا به مشکلات جسمی و حرکتی استرس بیشتری را متحمل می شوند آموزش خود شفقتی میتواند نقش مهمی در کاهش استرس فرزندپروری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خودشفقتی ، استرس فرزندپروری ، اختلال بینایی