مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی معنویت گرا با رویکرد روانشناسی مثبتنگر و گروه خودیاری خانواده معتادان گمنام (نارانان)، بر تاب آوری و کیفیت زندگی همسران معتاد

خانواده معتادان گمنام (نارانان)، بر تاب آوری و کیفیت زندگی زنان دارای همسر وابسته به مواد مخدر انجام شده است.روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه آزمایشی با گروه کنترل بـود، کـه در آن دو گـروه آزمـایش (گـروه مشـاوره گروهـی معنویت گرا با رویکرد روانشناسی مثبت نگر وگروه خانواده معتادان گمنام) با یک گروه کنترل (بـدون مداخلـه) مقایسـه شـدند. نمونه پژوهش شامل۳۶ نفر از زنان دارای همسر وابسته به مواد مخدر بودند. این افراد در فرایند پژوهش به سه گـروه ۱۲ نفـری تقسیم شدند (درنهایت ۲ نفر از ادامه همکاری خودداری کردند و ۳۴ آزمودنی باقی ماندند).یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، مشاوره گروهی معنویت گرا با رویکرد روانشناسی مثبت نگر وگروه نارانان اثربخشی معنـاداری بر بهبود کیفیت زندگی و افزایش تاب آوری داشته است، همچنین تحلیلها نشان داد، بین مشاوره گروهی معنویت گرا با رویکرد روانشناسی مثبت نگر وگروه نارانان تفاوت معنیدار وجود دارد. بدین معنی که مشاوره گروهی معنویت گرا با رویکرد روانشناسـی مثبت نگر اثربخشی بیشتری نسبت به گروه نارانان بر افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی داشته است.بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان چنین ادعا کرد که استفاده ازمشاوره گروهی معنویت گـرا بـا رویکـرد روانشناسی مثبت نگر وگروه نارانان میتواند منجر به بهبود کیفیت زندگی و افزایش تاب آوری زنان شوند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، معنویت ، نارانان ، تاب آوری ، کیفیت زندگی ، همسران معتادین.