ایجاد زیر ساخت داده های مکانی در محیط های آموزشی؛ مطالعه موردی: دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا (ص) بهبهان

اطلاعات مکانی یکی از مهم ترین و حساس ترین عوامل تصمیم گیری و برنامه ریزی در زندگی امروزه می باشد. به همین دلیل بسیاری از نیازها، اهداف و فعالیت های سازمان های مختلف زمانی امکانپذیر است که دسترسی به داده های مکانی مناسب و یکپارچه میسر باشد. SDI (زیر ساخت داده های مکانی) می تواند کمک شایانی به ساده سازی تبادل داده ها و منابع بین سطوح مختلف سازمانی وهمچنین بین سازمان های مختلف داشته باشد. هدف مقاله حاضر راه اندازی و ایجاد یک زیر ساخت داده ای مکانی برای دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا (ص) بهبهان می باشد. در این زیرساخت تمامی اطلاعات و داده های مکانی و توصیفی کلیه بخش ها، تهیه و جمع آوری می گردد تا به عنوان یک سامانه پشتیبان تصمیم گیر مکانی برای اخذ مناسبت ترین تصمیم ها در برنامه ریزی ها و سیاستگذاری های آموزشی و اداری در اختیار مدیران قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی کاربردی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی است که در آن داده های مکانی به همراه تمامی اطلاعات ساختمان ها (اداری، آموزشی و خوابگاهی)، زیر ساخت ها (آب، برق، گاز، فیبر نوری و مخابرات)، آزمایشگاه ها، فضای سبز، معابر و راه های دسترسی و تجهیزات، جمع آوری و به سیستم اطلاعات مکانی ( GIS ) وارد گردیده است. به روز رسانی این ساختار داده از طریق ایجاد یک رابط بین جداول پایگاه داده Access و Arc Gatalog صورت می گیرد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ایجاد چنین زیرساخت داده مکانی در یک مرکز دانشگاهی باعث افزایش آگاهی مدیران بخش های مختلف از وضعیت موجود امکانات و تجهیزات، نمایان شدن کاستی های موجود، اجرای بهینه برنامه ریزی های آموزشی و مدیریتی، صرفه جویی در منابع مالی و کمک به توسعه نقشه راه دانشگاه می شود. استفاده از SDI به منظور جلوگیری از دوباره کاری و بالا بردن قابلیت های نهفته در اطلاعات مکانی و افزایش بهره وری از سرمایه گذاری های انجام شده در جهت دستیابی به اهداف آموزشی لازم و ضروری است.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات مکانی ، زیر ساخت داده ، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان