بررسی جهت گیری مناسب ساختمان و تاثیر ان بر کاهش مصرف انرژی (مطالعه موردی: شهر تهران)

در مباحث مربوط به اقلیم معماری هماهنگی ساختمان با شرایط اقلیمی هر منطقه مورد توجه می باشد که این امر موجب آسایش بیشتر انسان و نیز صرفه جویی در مصرف سوخت برای کنترل شرایط محیطی می گردد. انتخاب جهت استقرار ساختمان به عواملی چون وضع طبیعی زمین، میزان نیاز به فضاهای خصوصی، کنترل و کاهش صدا و نیز دو عامل باد و تابش آفتاب بستگی دارد. محدود بودن منابع انرژی و لزوم صرفه جویی در مصرف آن، طراحی بهینه و مناسب ساختمان ها را از دیدگاه مصرف انرژی ضروری میسازد. در این راستا جهت گیری مناسب ساختمان ها به منظور کاهش بارهای حرارتی و برودتی و جلوگیری از اتلاف انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است. بی شک به کار بردن اصول معماری و طراحی بنا و قرارگیری ساختمان در جهت مناسب، کمک شایانی در تقلیل مضرات و استفاده بهینه از تابش آفتاب و بادهای مطلوب می نماید. در تحقیق حاضر به منظور تعیین جهت مناسب برای استقرار ساختمان در تهران، عوامل تابش آفتاب و باد مورد بررسی قرارگرفته است. روش بررسی در مقاله حاضر بیشتر روش توصیفی- تحلیلی بوده و اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و استفاده ازمنابع و اطلاعات موجود در کتب و مقالات و نیز اطلاعات موجود در سازمان هواشناسی جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری ، جهت گیری ساختمان ، مصرف انرژی