مطالعه رابطه بین مشارکت اجتماعی و تاب آوری اجتماعی زنان (مطالعه موردی: زنان ساکن در شهرک سعدی شهر شیراز)

اهداف: مشارکت اجتماعی و تاب آوری اجتماعی زنان دو مولفه مهم اجتماعی هستند که هدف از انجام این پژوهش مطالعهرابطه بین مشارکت اجتماعی و تاب آوری اجتماعی زنان، مطالعه موردی: زنان ساکن در شهرک سعدی شهر شیراز بود.مواد و روش ها: این پژوهش کمی و به روش پیمایشی 379 نفر از زنان ساکن در 6 محله شهرک سعدی شیراز را با روشنمونه گیری تصادفی خوشه ای متناسب با حجم، در زمستان 1398 مورد مطالعه قرار داد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامهاستاندارد تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسشنامه مشارکت اجتماعی محقق ساخته بود که تجزیه و تحلیل داده ها نیز بااستفاده از تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی پیرسون در قالب نرم افزار spss انجام شد.یافته ها: مشارکت محلی زنان سعدی پایین (48 / 80)، ارتباطات اجتماعی متوسط (13 / 69)، مشارکت فرهنگی پایین (82 / 72)،مشارکت اقتصادی پایین (17 / 84)، مشارکت اجتماعی پایین (53 / 81) و تاب آوری اجتماعی بالا (63 / 59) بود.نتیجه گیری: از بین فرضیه های تحقیق 6 مورد تایید شد به این معنا که رابطه معناداری بین سن، مشارکت محلی، ارتباطاتاجتماعی، مشارکت فرهنگی، مشارکت اقتصادی و مشارکت اجتماعی با تاب آوری اجتماعی زنان مورد مطالعه بود و بینمشارکت اجتماعی و تاب آوری اجتماعی زنان رابطه معنادار با شدت همبستگی در حد متوسط وجود داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آوری اجتماعی زنان ، توانمندسازی ، مشارکت اجتماعی