مکانیابی بهینه پارکینگهای عمومی با استفاده از GIS (نمونه موردی : شهر ساوه)

پارکینگهای عمومی به عنوان یکی از اجزای مهم یک سیستم حملونقل شهری وظیفه فراهم آوردن سطوحی، برای خارج کردن ترافیک ساکن از سیستم ارتباط شهری و در نتیجه کاهش راه بندانی های ترافیکی مرکز شهر را بر عهده دارند. در حال حاضر با افزایش تعداد خودروها میزان تقاضا برای پارکینگ در حال افزایش است که بخشی از تقاضا با عرضه پارکینگهای حاشیهای و بخش دیگر با پارکینگ های غیر حاشیه ای تامین میگردد. با توجه به ثابت بودن عرضه پارکینگ حاشیه ای میبایست جهت افزایش عرضه از طریق پارکینگهای غیر حاشیهای در سطح منطقه نسبت به افزایش و جبران کسری آن اقدام نمود. برای تسهیل حل این مشکل می بایست به مکانیابی بهینه پارکینگهای عمومی پرداخت. در این پژوهش به منظور مکانیابی بهینه پارکینگهای عمومی، ابتدا با کمک کارشناسان ترافیک شهرداری ساوه معیارهای تأثیرگذار فاصله از مراکز اداری، فاصله از مراکز تجاری، فاصله از مراکز بهداشتی، فاصله از مراکز آموزشی، فاصله از اماکن مذهبی، فاصله از رودخانه، فاصله از پارکینگهای موجود و فاصله از فضای سبز و پارکها انتخاب شدند. پس از آن نقشه شهر با مقیاس 1:2000 از واحد GIS شهرداری ساوه گرفته شد و لایه اطلاعاتی مربوط به هر معیار با استفاده از آن آماده شد. سپس برای هرمعیار، 5 زیرمعیار تعیین شد و با نظر سنجی از کارشناسان اهمیت معیارها نسبت به هم مشخص شد سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP( مقایسه زوجی و وزندهی معیارها و زیرمعیارها صورت پذیرفت. لایه های اطلاعاتی در سیستم اطلاعات جغرافیایی((GIS با استفاده از دستور Raster calculate در وزن محاسبه شده ضرب شدند و در نهایت با استفاده از دستور همپوشانی، زمینها در پنج گروه خیلی مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب، خیلی نامناسب پهنه بندی شدند و محدوده های خیلی مناسب جهت احداث پارکینگهای عمومی پیشنهاد گردید. مساحت 1682051,55 متر مربع که 6,19درصد از مساحت کل کاربریها میباشد در محدوده کاملا مناسب جهت احداث پارکینگ تعیین شدند.

کلیدواژه ها:

ساوه ، مکانیابی ، پارکینگ ، GIS ، AHP