بررسی تأثیر باکتریهای محرک رشد (PGPR) بر شاخصهای رشد گندم تحت تنش شوری
محل انتشار: دوفصلنامه زیست شناسی خاک، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 440
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SBJ-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
با توجه به روند افزایشی توسعه اراضی شور و کمبود اراضی زراعی مطلوب برای کشاورزی شناسایی راهکارهایی که باعث افزایش مقاومت این گیاهان در برابر شرایط شور میشود از اهمیت زیادی برخوردار است. استفاده از باکتریهای محرک رشد یکی از این راهکارها محسوب میشود. بنابراین به منظور بررسی تأثیر چند گونه از باکتریهای محرک رشد و ترکیب این گونهها در شرایط تنش شوری بر شاخصهای رشد دو رقم گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش شوری در سه سطح) 335/0 (شوری آب آبیاری به عنوان شاهد)، 6 و 14 دسیزیمنس بر متر (که از ﻃﺮﻳﻖ اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮدن نمک به آب ﺑﺎ 335 EC ﻣﻴﻜﺮوزﻳﻤﻨﺲ ﺑﺮ ﻣﺘﺮﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ)( و فاکتور باکتریهای PGPR در هشت سطح شامل 1- (تیمار بدون باکتری به عنوان شاهد (Control)) 2- (آزوسپیریلوم لیپوفروم سویه of) 3- (ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5) 4- (سودوموناس فلورسنس سویه 169) 5- (آزوسپیریلوم لیپوفروم سویه of+ ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5) 6- (آزوسپیریلوم لیپوفروم سویه of + سودوموناس فلورسنس سویه 169) 7- ( ازتوباکتر کروکوکوم سویه5 + سودوموناس فلورسنس سویه 169) و 8 - (آزوسپیریلوم لیپوفروم سویه of + ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5 + سودوموناس فلورسنس سویه 169) درگلخانه موسسه تحقیقات خاک و آب و به روش کشت در شن (Sand Culture) انجام شد. ارقام مورد استفاده در آزماش شامل دو رقم کویر (متحمل به شوری) و قدس (حساس به شوری) بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری تأثیر معنیداری برشاخصهای مرتبط با ریشه و اندام هوایی دارد (P<0.01)، به نحوی که با افزایش میزان شوری آب آبیاری، میانگین صفات مذکور کاهش یافت. همچنین نتایج بیانگر تأثیر معنیدار و مثبت باکتریهای PGPR به ویژه ترکیب چند باکتری از جنسهای متفاوت در شرایط شور بود P<0.01)). در مجموع میانگین اکثر صفات در نمونههایی که بذرها به وسیله باکتریهای ترکیبی با جنسهای متفاوت تلقیح شده بودند بالاتر بود براساس نتایج حاصل از مقایسه بین ارقام نتایج بیانگر تأثیر بیشتر باکتریها در رقم حساس بوده است. بنابراین.بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش مشخص شد که در سطوح شوری مورد مطالعه، تلقیح با باکتریهای منتخب باعث کند شدن روند کاهش رشد در صفات مورد مطالعه میگردد و باکتریهایPGPR توانستند شاخصهای رشد گیاه را در شرایط شور به طور معنیداری بهبود بخشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کبری ثقفی
دانشجوی کارشناسی ارشد سابق دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) و کارشناس ارشد موسسه تحقیقات خاک و آب
جعفر احمدی
دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
احمد اصغرزاده
استادیار پژوهش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب؛
اشرف اسمعیلیزاد
کارشناس ارشد میکروبیولوژی آزمایشگاه بیولوژی خاک موسسه تحقیقات خاک و آب
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :