بررسی تاثیر موسسات خیریه(NGO) در بحث برندینگ

برخی سازمانهای خیریه به وضعیت نشان تجاری خیریه روی می آورند، نه تنها از نظر نام و لوگو بلکه از نظر ارتباط ارزش و معنا با سهامداران خود. جهت گیری برند در این مقاله به عنوان حدی توصیف میشود که سازمانهای خیریه خود را به عنوان برند در نظر می گیرند، نشانه ای از این که سـازمانها چقدر نظریه و عمل برندینگ را میپذیرند. از طریق تحقیقات مبتنی بر ادبیات و مبتنی بر زمینه، این مقاله ماهیت گرایش به برند را در بخش خیریه بررسی میکند. چارچوب مفهومی جهت گیری برند با عوامل مقدم پیشنهاد میشود که ممکن است سطوح جهت گیری برند و نتایجی که ممکن است از اتخاذ آن پیروی کنند را افزایش یا کاهش دهد. از این رو، در این مقاله سعی بر آن است تا با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و اسناد به بررسی و تحلیل این موضوع پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سازمانهای خیریه ، جهتگیری برند ، نام تجاری برند