تأثیر مالکیت دولتی بر ناکارایی سرمایه گذاری در نیروی انسانی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

دسترسی مدیران شرکتهای دولتی به حداکثر منابع موجود در کشورها و همچنین وجود انگیزه های سیاسی و منافع شخصی، موجب اتخاذ تصمیمات ناکارا میشود. ازجمله تصمیمات ناکارا، میتوان به سرمایه گذاری بیشتر یا کمتر از حد نیاز در نیروی انسانی اشاره کرد. به همین دلیل شرکتهایی که مالکیت دولتی دارند یا به دلیل وابسته بودن به بدنه دولت، منجر به سرایت ناکارایی دولت به این شرکتها میشود و ناکارایی بیشتری درزمینه نیروی انسانی در اینگونه شرکتها مشاهده می گردد. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین مالکیت دولتی و ناکارایی سرمایه گذاری در نیروی انسانی میپردازد. به منظور دستیابی به هدف فوق، اقدام به تدوین یک فرضیه شد. بر این اساس به منظور آزمون فرضیه پژوهش، نمونه ای متشکل از 126 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390 الی 1396 انتخاب شد. جهت آزمون فرضیه پژوهش نیز از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشاندهنده آن است که ارتباط منفی و معناداری بین مالکیت دولتی و ناکارایی سرمایه گذاری در نیروی انسانی برقرار است بدین معنی که با افزایش مالکیت دولتی، ناکارایی سرمایه گذاری در نیروی انسانی افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

مالکیت دولتی ، ناکارایی سرمایه گذاری ، نیروی انسانی