نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب مرگ ویروس کرونا در پیش بینی افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از پاندمی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب مرگ ویروس کرونا در پیش بینی افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از پاندمی بود. روش: روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیه افراد مبتلا به افسردگی بودند که در طی قرنطینه ی ناشی از ویروس کرونا دچار افسردگی شده بودند. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد و تعداد 150 نفر از افراد افسرده براساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش به پرسشنامه های پژوهش شامل پرسشنامه ی افسردگی بک (1961)، طرحواره های یانگ فرم کوتاه (2003) و پرسشنامه های اضطراب مرگ تمپلر (1970) که بنا بر حفظ و رعایت فاصله گذاری اجتماعی به صورت لینک اینترنتی تهیه شده بود پاسخ دادند. داده ها با استفادهاز نرم افزار spss نسخه 25 و روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون به مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس اطلاعات جدول، برخی از حیطه های طرحواره های ناسازگار اولیه توانایی پیش بینی افسردگی در دوران پاندمی کرونا را دارند. بر این اساس حیطه ی بازداری هیجانی به اندازه 31/9 درصد، محرومیت هیجانی 37/6 درصد، رهاشدگی 36/8 درصد، بی اعتمادی 27/4 درصد، انزوا 33/2 درصد، نقص 37/1 درصد، شکست 35/5 درصد، آسیب پذیری 38/9 درصد، اطلاعات 21/4 درصد، معیارهای سرسختانه 21/9 درصد و اضطراب مرگ 40/6 درصد توانایی تبیین افسردگی را در دوران قرنطینه ی ناشی از پاندمی کرونا دارند. (spss<0/01). لازم به ذکر است که حیطه ی های وابستگی، گرفتاری، ایثار، استحقاق و خویشتن داری توانایی تبیین افسردگی را در این دوران نداشتند. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب مرگ و ویروس کرونا در پیش بینی افسردگی در دوران قرنطینه ناشی از پاندمی موثر هستند و تدابیر لازم در جهت رفع مشکلات موجود در این زمینه بایستی اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، اضطراب مرگ ، ویروس کرونا ، افسردگی ، قرنطینه