سنت و مدرنیته و در مساله هویت زنان با تکیه بر آثار هوشنگ گلشیری

حضور زن در جامعه از موضوعات بحثبرانگیز عصر مدرن است که از دو رویکرد به زن؛ یعنی رویکرد سنتی و رویکرد مدرن و نقش و تأثیرگذاری آن در جامعه برخاسته است. هویت نیز جزئی انفکاک ناپذیر از وجود هر انسانی است که مفهومی جامعه شناختی است و دربرگیرنده فرآیندهای معناسازی و مفهوم بخشی براساس یک ویژگی فرهنگی و به هم پیوسته به انسان است. مسأله زن و نقشها و موقعیتهای فردی و اجتماعی او و باید و نبایدهای مربوط به آن یکی از موضوعات و مؤلفه های بسیار مهم در ادبیات معاصر است و با توجه به مؤلفه هایی چون زمینه، بطن فرهنگی و اجتماعی داستانها، موازین و مؤلفه های حاکم بر مکتبها و جریانهای داستانی داستان نویسی و نوع نگاه و تجربه های فکری و اجتماعی هر نویسنده نقش و هویت زن در داستانها شکلهای مختلفی می تواند داشته باشد از این میان نقش زن در داستانهای هوشنگ گلشیری با توجه به جایگاه مهم و اثرگذار او در داستان معاصر از اهمیت خاصی برخوردار است و شاخصه سبکی و فکری تقابل این موضوع در دو جریان ایرانی سنتی و ایران مدرن بسیار قابل توجه است. داستانهای هوشنگ گلشیری با توجه به جایگاه مهم و اثرگذار او در داستان معاصر، از اهمیت خاصی برخوردار است و مشخصکننده شاخصه فکری این نویسنده در سیر داستان نویسی معاصر است.

کلیدواژه ها:

هوشنگ گلشیری ، ادبیات معاصر ، زن ، هویّت ، سنّت و مدرنیته ، داستان معاصر ، فرهنگ.