بررسی رئالیستی فقر در جای خالی سلوچ دولت آبادی و زقاق المدق نجیب محفوظ

هدف از مقاله حاضر بررسی مسئله فقر، علل و تبعات آن در دو داستان رئالیستی جای خالی سلوچ از محمود دولـت آبادی و زقاق المدق از نجیب محفوظ نویسنده مصری است. جای خالی سلوچ نمونه ای موفق از داستان نویسی روسـتایی و اقلیمی فارسی است که با برجسته کردن مضامینی چون فقر، گرسنگی و فساد، سختیها و مصائب زنـدگی روسـتاییان ایران در زمان اصلاحات ارضی و از هم گسستن ساختارهای سنتی جامعه را به تصـویر مـی کشـد. زقـاق المـدق (کوچـه مدق) نیز یکی از رمان های مشهور نجیب محفوظ است که در آن می کوشد تا مشکلات اجتمـاعی، فرهنگـی و اقتصـادی جامعه مصر را در مقطع زمانی جنگ جهانی دوم و ورود استعمارگران به مصر آشکارا به نمایش بگذارد. نگارنـدگان مـی کوشند تا پس از تبیین سبک رئالیسم و ویژگیهای آن و بـا در نظـر گـرفتن شـباهت هـا و تفـاوتهـای میـان وضـعیت اجتماعی زمان دو نویسنده، نوع پرداخت آنها به مسئله فقر و تبعات مختلف آن در جامعه به خصوص در مسائلی چـون مهاجرت، ناهنجاری های اجتماعی و مناسبات خانوادگی را مورد بحث و بررسی قرار دهند.

کلیدواژه ها:

جای خالی سلوچ ، زقاق المدق ، رئالیسم ، فقر ، مهاجرت ، ناهنجاریهای اجتماعی.