چشم انداختی برنگاه و سبک نگارش بیهقی در تاریخ خویش

است که تاریخ بیهقی از جمله کتاب های گرانقدر و ارزنده ای که نمودار فرهنگ و تمدن ایران می باشد، کتاب به قلم دبیر ارجمند و فاضل صورت نگارش یافته ابوالفضل بیهقی و نمونه ای کافی و کامل از نثر فصیح و شیوای زبان فارسی به شمار می رود. بیهقی در خلق تاریخ گرانقدر خویش، از شگردها و امکانات متعدد نگارش در جهت بیان صریح پیش آمدها و حوادث به خوبی بهره برده است. در جایی که برای بیان جزئیات داستان ها در روایت خود اطناب می نماید و در موضع دیگر بنابر صالح دید خود از شگرد ایجاز بهره می برد. در جایی که درخور موضوع بوده، شواهد ابیات عربی و فارسی منظور نظر بوده است، و های رایج خراسان آن زمان ضرب المثل را بوقت خود به کار بسته است از این رو نثر عالمانه ی وی متاثر از ذهن و زبان و نیز نگارش و نگرش هنرمندانه ی اوست. هدف این مقاله تبیین نوع نگرش، شگرد ها و سبک نگارش بیهقی در تاریخ خویش بوده است. شیوه ی تحقیق، مطالعه اسناد کتابخانه ای حوزه ی مرتط و به روش توصیفی - تحلیلی انجام پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

بیهقی ، ایجاز ، اطناب ، مثل ، حکیمانه