بررسی تأثیر آموزش گروهی هیجان مدار (EFT) بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان شهر اصفهان

هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی هیجان مدار (EFT) بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان شهر اصفهان بود. مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه که به بیمارستان خون و سرطان سیدالشهداء(ع) شعبه اصفهان مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء(مکسا) مراجعه کردند. تعداد 30 نفر از بیماران مبتلابه سرطان سینه در سال 1398 که به بیمارستان خون و سرطان سیدالشهداء(ع) مراجعه کردند به صورت در دسترس انتخاب و سپس به شکل تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند (تعداد هر گروه 15 نفر بود). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی )WHOQOL-BREF( بود. برنامه ی آموزشی درمان هیجان مدار به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای و هفته ای یک جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا شد، گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمونهای استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات قبل از مداخله و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود دارد. ولی بعد از مداخله تفاوت معنادار در میانگین نمرات دو گروه مداخله و کنترل مشاهده شد .(p>0/01) نتایج پژوهش نشان داد اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان بعد از برنامه ی آموزش گروهی درمان هیجان مدار در گروه آزمایش با گروه کنترل متفاوت است. به عبارتی برنامه ی آموزشی درمان هیجان مدار موجب بهبود اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان گردید.

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، اضطراب ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، سرطان