نقش الگوهای ارتباطی زوجین در گسست عاطفی

پژوهش حاضر به بررسی نقش الگوهای ارتباطی زوجین در گسست عاطفی دانشجویان متاهل پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهشهای بنیادی محسوب میشود و از نوع همبستگی بود . جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان متاهل مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1399 در دانشگاه آزاد مشهد بود. انتخاب نمونه در این پژوهش به شکل نمونهگیـری دردسترس بود و پژوهشگر، آزمودنیهای مورد نیـاز را از جامعه پژوهش انتخاب کرد. حجم نمونه بر اساس روش دردسترس به تعداد 246 نفر انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های الگوی ارتباطات خانواده ریچی و فیتزپاتریک (1990) و طلاق عاطفی گاتمن (2008) بود، همچنین باتوجه به وجود بیماری کرونا و عدم دسترسی معمول به نمونه پژوهش، جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های آنلاین استفاده شد (بخاطر رعایت پروتکلهای بهداشتی). در ادامه جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید و در کلیه تجزیه و تحلیلهای آماری این پژوهش از نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین الگوی ارتباطی جهتگیری گفت و شنود با گسست عاطفی رابطه منفی معنادار و بین الگوی ارتباطی جهت گیری همنوایی با گسست عاطفی رابطه مستقیم معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی زوجین ، جهتگیری گفت و شنود ، جهتگیری همنوایی ، گسست عاطفی