بررسی تأثیر زوج درمانی شناختی - رفتاری بر صمیمیت زوجین جوان شهر دزفول

فقدان صمیمیت در روابط زوجین، ازدواج آنها را دچار مشکل نموده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر زوج درمانی شناختی رفتاری بر صمیمیت زوجین جوان انجام شده است. طرح این پژوهش، نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون ،با دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین جوان که 5 ماهه نخست سال 99 جهت اختلاف زناشویی به مراکز مشاوره دزفولمراجعه کرده اند، تشکیل شده است. نمونه آماری مورد نیاز این پژوهش که با استفاده از نمونه در دسترس انجام گرفت، به صورت تصادفی، انتخاب شدند. زوجین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش( 10 زوج) و گروه کنترل( 10 زوج) قرار گرفتند. زوج درمانی شناختی رفتاری، برای گروه آزمایش در 10 جلسه 60 دقیقه ای اجرا و گروه گواه هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت ازدواج بود. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین های تعدیل شده پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل از نظر آماری معنادار و فرضیه پژوهش تأیید گردید یعنی زوج درمانی شناختی رفتاری بر صمیمیت زوجین جوان تأثیر دارد. پس اجرای این روش مداخله آموزشی و درمانی را برای بهبود روابط زوجین و اقدامات لازم جهت پیشگیری از مشکلات زناشویی، ارتباطی و عملکردهای مختلف خانواده توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

صمیمیت ، زوج درمانی شناختی رفتاری ، زوجین جوان ، مشکلات زناشویی