ارزیابی برخی شاخصهای کمی و کیفی ارقام محلی برنج (Oryza sativa L.) در نظامهای کاشت شالیزاری در شمال ایران
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 15، شماره: 57
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 392
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-15-57_006
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1399
چکیده مقاله:
این آزمایش با هدف ارزیابی نظامهای کاشت ارقام محلی برنج در مزرعههای پژوهشی واقع در شهرستانهای نکا، ساری و بابل طی سالهای 1396 و 1397 اجرا شد. آنالیز دادهها بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل انجام شد که در آن نظامهای کاشت پرنهاده، رایج منطقه، در حال گذار به ارگانیک، ارگانیک و کمنهاده بهعنوان عامل اول و ارقام سنگ طارم، طارم محلی و طارم هاشمی برنج بهعنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد بیشترین میانگین تعداد خوشه برنج در متر مربع در هر دو سال متعلق به نظام کاشت پرنهاده بود. بالاترین شاخص خوابیدگی میانگره چهارم در تیمار نظام کاشت پرنهاده و رایج برای رقم سنگ طارم حاصل گردید. بیشترین عملکرد شلتوک در هر دو سال در نظامهای کاشت پرنهاده و رایج تولید شد. حداکثر میزان جذب فسفر دانه، شاخص برداشت نیتروژن، شاخص برداشت پتاسیم و قوام ژل در نظامهای کاشت پرنهاده و رایج بدست آمد. بیشترین کارایی تبدیل دانه در سال اول متعلق به نظام کاشت رایج (83/72 درصد) و در سال دوم متعلق به نظام کاشت در حال گذار به ارگانیک (75 درصد) بود. مقدار دمای ژلاتینه شدن دانههای برنج در هر دو سال در نظام کاشت رایج حداکثر و در نظامهای کاشت کمنهاده و ارگانیک حداقل بود. با توجه به یافتهها، میتوان بیان کرد نظامهای کاشت پرنهاده و رایج منجر به افزایش عملکرد کمی و نظامهای کاشت در حال گذار و ارگانیک منجر به افزایش جذب عناصر و بهبود صفات مرتبط با پخت دانه ارقام برنج شدند که رقم سنگ طارم نسبت به دو رقم دیگر برتر بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادر معینی
گروه زراعت، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
محمدرضا داداشی
گروه زراعت، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
سلمان دستان
پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، پژوهشگر پسادکتری، کرج، ایران.
ابولفضل فرجی
استاد پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :