تأثیر شوری آب آبیاری در مراحل مختلف رشد بر عملکرد برنج رقم درفک

شوری منابع آب و خاک یکی از مهم ترین تنش های غیر زیستی مؤثر بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تنش شوری در مراحل مختلف رشد بر عملکرد برنج رقم درفک انجام شد. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور اجرا شد. فاکتور اول، شوری شامل 4 سطح 2، 4،6، 8 dS/m و فاکتور دوم زمان اعمال شوری در مراحل مختلف رشدی شامل، پنجه زنی، تشکیل خوشه، ظهور خوشه و رسیدگی بود. شوری مورد نظر با استفاده از CaSO4,NaC1 با نسبت 2:1 تهیه و در هر مرحله استفاده شد. در انتهای فصل رشد عملکرد هر تیمار اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تأثیر سطوح مختلف شوری بر تعداد پنجه و عملکرد برنج در سطح یک درصد معنی دار بوده لیکن مرحله اعمال شوری از اهمیت بیشتری نسبت به میزان شوری برخوردار بود. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف معنی داری بین تیمار شاهد و تیمار 2 dS/m در مراحل تشکیل خوشه و ظهورخوشه وجود نداشته لیکن در شوری 4 dS/m و بیشتر از آن، اختلاف معنی دار بود. در نهایت بیشترین کاهش عملکرد در مرحله پنجه زنی و تشکیل خوشه مشاهده شد و مقاومترین مرحله نیز مرحله رسیدگی دانه بود.

کلیدواژه ها:

برنج ، تنش شوری ، عملکرد ، مراحل رشد