تبیین مدل علی اعتیاد به اینترنت در نوجوانان بر اساس هیجان طلبی و میانجی گری الگوهای ارتباطی خانواده

این مطالعه با هدف تعیین نقش تعدیل کننده الگوهای ارتباط خانواده د ر رابطه بین هیجان خواهی و اعتیاد بهاینترنت انجام شد. جامعه آماری را دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم ناحیه ۳ کرمانشاه در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل داد. تعداد اولیه 350 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از سه دبیرستانانتخاب شدند که به پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ، هیجان خواهی زاکرمن و الگوهای ارتباط خانواده پاسخدادند. داده ها به روش مدلیابی معادلات ساختاری و با نرم افزار AMOS 23 تحلیل شد. یافته های تحقیق رابطهمستقیم هیجان خواهی بر اعتیاد به اینترنت را مثبت و معنادار نشان داد. ضرایب روابط مستقیم هیجان طلبی بهگفت وشنود (p>0/01, β=0/53) و گفت و شنود به اعتیاد به اینترنت (p>0/05, β=-0/15) منفی و معنادار ونیز ضرایب روابط مستقیم هیجان طلبی به اعتیاد به اینترنت (p>0/05, β=0/31) و همنوایی به اعتیاد به اینترنت(p>0/01, β=0/4) و نیز هیجان طلبی به همنوایی (p>0/01, β=0/42) به دست آمد. همچنین ضریب مسیر غیرمستقیم هیجان طلبی به اعتیاد به اینترنت با واسطه گری متغیرهای گفت وشود و همنوایی (p>0/01, β=0/32)بود و شاخص های برازش مدل پژوهش مطلوب گزارش شد. نتایج پژوهش نشان داد هیجان خواهی احتمال ابتلا افرادبه اعتیاد به اینترنت را افزایش می دهد و الگوهای ارتباطی خانواده می توانند نقش مؤثری در تبیین رابطه هیجانخواهی با اعتیاد به اینترنت در نوجوانان ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، هیجان خواهی ، الگوهای ارتباطی خانواده