ضرورت استفاده از فناوری نوین در مدیریت مخاطرات شهری

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 373

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSCONF06_388

تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1399

چکیده مقاله:

بلایای طبیعی درطول تاریخ جز ناگریز زندگی انسان می باشد که همواره هراس از وقوع وعواقب ناشی از آن موجب انجام تحقیقات فراوان و به کارگیری فناوری های نوین برای مقابله و کاهش آسیب پذیری گردیده است. امکان وقوع حوادث غیرمترقبه درهرزمان ومکانیوجود دارد و سالانه موجب مرگ هزاران نفر درجهان می شود، کشور ما ایران نیز به دلیل قرار گرفتن برروی کمربند زلزله، شرایط نامناسبجوی،تخریب منابع طبیعی و... جز ۱۰ کشور حادثه خیز جهان محسوب می گردد. امروزه فناوری نوین اطلاعات جایگاه مناسبی در زمینه مدیریت بحران و حوادث غیرمترقبه کسب نموده ومی تواند کمک شایانی درکاهش هزینه ها و خسارات واطلاع رسانی در زمان وقوعبحران وحوادث غیر مترقبه نماید. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش و کاربرد فناوری نوین در مدیریت مخاطرات شهری با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد آنچه در مدیریت بحران و کاهش بلایا در مراحل مختلف لازم و ضروری است همکاری های بین بخشی در بین دستگاه های متولی می باشد اتفاقی که خوشبختانه طی سال های اخیر بیش از سال های قبل شاهد بهبود آن بوده ایم. به روزرسانی تجهیزات و استفاده از فناوری های نوین در حوزه مدیریت بحران از چالش های اساسی است که به رغم پیشرفت ها، هنوز به مرحله قابل قبولی نرسیده ایم که سعی و اهتمام بر این است تا بتوانیم به حد مطلوب نزدیک شویم. از طرفی ایران با توجه به شرایط جغرافیایی ویژه خود جزو معدود کشورهایی است که در گذر تاریخ شاهد بلایای طبیعی مهیبی چون سیل، زلزله، طوفان، خشکسالی و نظایر آن بوده، اما متاسفانه طی سال های اخیر پدیده تغییر اقلیم مزید بر علت شده تا کشور ما بیش از پیش شاهد گسترش بلایای طبیعی باشد؛ به گونه ای که طی سه سال اخیر وقوع باران های سیل آسا در مناطق مختلف نه تنها منجر به وقوع سیل و تحمیل خسارت های شدید شده بلکه باعث تغییر اکوسیستم برخی از مناطق نیز شده است.

نویسندگان

یونس غفاری

دانشجوی دکترای جامعه شناسی اقتصاد و توسعه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

میترا صیفوری

گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

لیلا صیفوری

گروه مدیریت فرهنگی، دانشگاه علمی و کاربردی واحد تهران