اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط و تلقیح مایکوریزایی بر عملکرد آفتابگردان ( Helianthus annus (L.و گوار(.Cyamopsis tetragonoloba L )

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 336

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT16_307

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1399

چکیده مقاله:

به منظور بررسی اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط آفتابگردان و گوار تحت تاثیر تلقیح مایکوریزایی، آزمایشی در سال زراعی 1396-97 در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. عوامل آزمایشی شامل دو سطح مایکوریزا (تلقیح و عدم تلقیح) و پنج نسبت کاشت شامل %100) آفتابگردان)، %100) گوار)، %75) آفتابگردان %25 + گوار)، %25) آفتابگردان %75 + گوار) و %50) آفتابگردان %50 + گوار) در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادعملکرد علوفه کل تحت تاثیر معنی داری نسبت کشت قرار گرفت به طوری که بالاترین عملکرد علوفه کل مربوط به تیمار %75 آفتابگردان %25 + گوار با میانگین 2699/1 حاصل شد.ارتفاع بوته در آفتابگردان و گوار تحت تاثیر معنیداری نسبت کاشت قرار گرفت به طوری که بالاترین ارتفاع بوته در آفتابگردان و گوار به ترتیب از تیمار %75 آفتابگردان %25 + گوار با میانگین 116/96 سانتیمتر و تیمار %100 گوار با میانگین 26/38 سانتیمتربه دست آمد.

نویسندگان

فهیمه عالی پور

دانشجوی کارسناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

محمدرضا مرادی تلاوت

دانشیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز – ایران

سیدعطااله سیادت

استاد گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز – ایران

آیدین خدایی جوقان

استادیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز – ایران