مقایسه اثر بخشی درمان فعال سازی رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر میزان افسردگی، حمایت اجتماعی ادراک شده و کیفیت زندگی زنان افسرده شهر یزد

زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایعترین اختلالاتی است که متخصصان بهداشت روانی باآن مواجه اند. هدف از پزوهش حاضرمقایسه اثر بخشی درمان فعال سازی رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر میزان افسردگی،حمایت اجتماعی ادراک شده و کیفیتزندگی زنان افسرده شهر یزد می باشد.روش پژوهش: تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی است. پژوهش حاضر، با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود که از طرحپژوهشی نیمه آزمایشی استفاده شد. جامعه پژوهش را تمام زنان افسرده شهر یزد و نمونه پژوهش حاضر شامل زنانی بود که بهکلینیک های رواندرمانی شهر یزد مراجعه کرده و تشخیص افسردگی بر روی آنها انجام شده به تعداد 45 نفر بود. هر دو گروه ابتدا بهوسیله پرسشنامه افسردگی بک ،پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شدهمورد پیش آزمون قرار گرفتند و پس از اجرای آموزش برای گروه آزمایش، مورد پس آزمون قرار گرفتند. 15 نفردر گروه آزمایش بهمدت 8 جلسه در معرض دوره مداخله فعالسازی رفتاری و گروه نمونه دوم نیز به تعداد 15 نفر به مدت 8 جلسه نیز در معرض درمانمبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتندو در مورد گروه کنترل (15 نفر) هیچ مداخله ای صورت نگرفت.پس از اتمام پس آزمون نتایجبه وسیله نرم افزار SPSS ورژن 24 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گروهای آزمایش از افسردگی پایین تر و حمایت اجتماعی ادراک شده و کیفیت زندگیبالاتری برخوردار می باشد و این تفاوت در سطح (0/005) معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، کیفیت زندگی ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، درمان پذیرش و تعهد ، درمان فعالسازی رفتاری